Ab Alblas, een bekend gezicht in de sector, heeft onlangs het stokje overgedragen aan zijn kleindochter. Na bijna 50 jaar gaat hij met pensioen en is hij ‘geen stoomboer meer’.
“In maart word ik 78, dan is het op een gegeven moment klaar,” vertelt Alblas. Samen met zijn vrouw Geertje Alblas runde hij Silk & Satin: een specialist in bruidsmodereiniging. “We zijn al een aantal jaar bezig met stoppen. We werkten op afspraak en parttime. Dan kan je het werk reguleren, op die manier kan je nog lang door blijven werken.”
Per 1 februari 2024 neemt kleindochter Emily van Dijk samen met twee ex-werknemers de zaak over van haar grootouders. “Zij willen de bruidsmodemarkt op een moderne manier betreden en het bedrijf verder uitbouwen.”
Volgens Alblas heeft de markt een enorme potentie. “Wij hebben daar niet zoveel mogelijk uitgehaald, omdat we het rustig aan wilden doen met z’n tweeën. Onze kleindochter heeft de energie om dat wel te doen.”
Voordat Alblas Silk & Satin opende, bestierde hij een stomerij in Assen. “Zonder kennis van het vak zijn we begonnen en zo zijn we door schade en schande wijzer geworden.” Volgens Alblas ‘schoten de warme winkels destijds als paddenstoelen uit de grond’. “In Assen was er nog geen en daarom zijn we daar begonnen. Om te leren over het vak hebben we veel andere stomerijen bezocht.”
In de warme winkel kregen Alblas en zijn vrouw steeds meer trouwjurken. “Mijn vrouw is erg goed in het reinigen van trouwjurken.” Vandaar dat het echtpaar dat zo’n dertig jaar geleden naast hun warme winkel het reinigen van bruidsmode erbij is gaan doen.
“Trouwjurken reinigen of een gewone warme winkel is een wereld van verschil,” aldus Alblas. In een gewone stomerij moet je productie draaien: ‘stampen’, zoals Alblas dat omschrijft. “Bij trouwkleding moet je dat overboord zetten, want je moet perfect werk leveren. Het is specialistisch werk. Vandaar dat wij ook vanaf dag een honderd procent garantie boden.”
Het duurde even voordat de nieuwe zaak ging lopen. “We adverteerden in trouwbladen en stonden op trouwbeurzen maar dat bracht weinig op.” Tot Alblas in contact kwam met bruidsmodezaken. “Ik zei tegen hen: ‘geeft u mij maar de moeilijkste jurk die u heeft, dan reinigen we die’, en daar is een samenwerking uit ontstaan.”
Toen Silk & Satin op eigen benen kon staan heeft Alblas de warme winkel van de hand gedaan. “Trouwjurken reinigen is veel leuker. Het is een uitdaging om een jurk die heel vies is geworden op een huwelijk weer helemaal als nieuw te maken. Ik bracht de schone jurken persoonlijk terug en liet aan de bruiden zien wat we ermee gedaan hebben. Het is mooi om te zien hoe blij een bruid is als ze haar jurk weer schoon terugkrijgt.”
Alblas omschrijft zichzelf als ‘een aparte’. “Ik ben niet goed in op de winkel passen. Ik vind het leuk om iets te bouwen. Als een bedrijf eenmaal loopt moet ik mezelf ertoe zetten om er interesse in te houden. Als je die eigenschap ontdekt moet je zorgen dat je mensen om je heen hebt die wel op de winkel willen en kunnen passen.”
Deze eigenschap zorgde ervoor dat Alblas ook als freelance machineverkoper aan de slag ging. In die tijd kwam hij bij veel stomerijen over de vloer. Ook zette hij zich op diverse manieren in voor de branchevereniging NETEX.
Kennisuitwisseling binnen de branche
Dat deed hij als bestuurslid van en lid van diverse commissies binnen NETEX. Tijdens de Ont-moetenmiddag is dan ook op gepaste wijze stilgestaan bij zijn afscheid. Voor Alblas waren de evenementen van NETEX een manier om kennis uit te wisselen met collega’s in de branche.
“Wat mij opviel is dat er in onze branche voor een groot deel ambachtelijk wordt gedacht. Het gaat over het proces, maar te weinig over waarom die klant eigenlijk bij je komt. Degenen die daar goed over nadenken zijn het die de handel binnenhalen.” Om in gesprek te blijven met andere reinigers zette Alblas samen met een paar managers van reinigers een clubje op waarin reinigers bijeenkwamen om een actueel onderwerp uit de branche te bespreken. Ook werden excursies georganiseerd. “We ontvingen bijvoorbeeld machineleveranciers of zeepleveranciers en vroegen hen naar hun visie en kijk op de branche. Centraal stond de vraag: waar gaan we als branche naartoe?”
Centraal naar decentraal
Gedurende de vijftig jaar dat Alblas actief was in de branche heeft hij een hoop zien veranderen. “Toen ik begon was er een beweging van centraal naar decentraal,” zegt Alblas. De warme winkel was namelijk in opkomst. Gaandeweg werden de milieueisen steeds strenger. “Voor veel warme winkels was het lastig om aan die eisen te voldoen. Een hoop winkels zijn in de loop der jaren dan ook gestopt omdat de investeringen te hoog werden.”
Gevolg van de strenger wordende milieueisen is dat de trend omsloeg. “De laatste twintig jaar heb ik de branche zien omslaan van decentraal naar centraal. Wij waren bijvoorbeeld een van de eerste zaken met een depot bij de Albert Heijn. Nu is het heel normaal dat je als klant overal je stoomgoed kwijt kan.”
‘Je moet niet over je graf heen regeren’
Nu het stokje officieel is overgedragen is Alblas écht met pensioen. Hij heeft het volste vertrouwen in zijn opvolger en kleindochter. “Je moet niet over je graf heen regeren, dus ik houd mij erg op de achtergrond. Ik geef geen ongevraagd advies, daar staat Emliy ook niet voor open. Als zij advies nodig heeft dan sta ik voor haar klaar, maar daar moet ze wel zelf om vragen. Je moet mensen de ruimte geven om het zelf te ontdekken en ze de kans geven om op hun bek te gaan.”
“Ik ben trots op Emily,” zegt Alblas. “De huidige markt begrijpt zij beter dan ik. Ze heeft bijvoorbeeld een nieuwe website gemaakt die voldoet aan de eisen van deze tijd, dat zijn de dingen die zij veel beter kan dan ik. Het bedrijf is in goede handen bij haar.”
