‘Leuk extraatje in je omzet’ Waar stomerijen zich vroeger uitsluitend richtten op het reinigen van pakken en delicate stoffen, komt nu een nieuwe trend op: het professioneel reinigen van sneakers. Deze ontwikkeling biedt nieuwe kansen voor stomerijen, maar past ook binnen de Uitgebreide Productverantwoordelijkheid (UPV). “Als je 1000 euro aan een paar schoenen uitgeeft, ben je ook bereid om een wasbeurt te betalen.” De Uitgebreide Productverantwoordelijkheid (UPV) is een beleidsmaatregel die producenten verantwoordelijk stelt voor de gehele levenscyclus van hun producten, van productie tot en met afvalbeheer. De UPV is al langer van toepassing op verschillende productcategorieën, maar sinds kort ook op kleding, en binnenkort zullen ook schoenen hieronder vallen. Dit betekent dat fabrikanten en importeurs verantwoordelijk zijn voor het inzamelen en verwerken van afgedankte kleding en schoenen. Het doel is om afval te verminderen, hergebruik te stimuleren en de levensduur van producten te verlengen. En dat biedt nieuwe kansen. De vraag naar duurzame oplossingen en diensten neemt toe, en in deze context is sneakerreiniging een interessante en veelbelovende markt. Waar consumenten voorheen weinig aandacht besteedden aan het reinigen en herstellen van hun schoenen, groeit nu het besef dat sneakers, vooral dure of unieke paren, net zo goed verzorgd kunnen worden als kleding. Als je het Leon Wennekes van Fornet vraagt zijn sneakers allang niet meer alleen handig om op te sporten. Ze zijn uitgegroeid tot statussymbolen, mode-accessoires en in sommige gevallen zelfs investeringsobjecten. Dit is met name te zien in de opkomst van de zogenoemde 'sneakerheads', een groeiende groep verzamelaars die bereid is honderden, zo niet duizenden euro's te betalen voor een enkel paar sneakers. Als je honderden euro's uitgeeft aan een paar schoenen, wil je ook dat ze er op hun best uitzien.”Vraag naar sneakerreiniging Hoewel de markt voor sneakerreiniging in Europa nog relatief nieuw is, zijn er in andere delen van de wereld al aanzienlijke stappen gezet. In steden zoals Shanghai is de vraag naar sneakerreiniging zo groot dat sommige bedrijven dagelijks honderden paren verwerken. "In het hoogseizoen reinigen ze daar zo’n 400 schoenen per dag," zegt Wennekes. "Dat zijn serieuze aantallen, en we verwachten dat deze trend zich ook in Europa zal uitbreiden." Wennekes houdt de markt daar goed in de gaten en wist: hier wil ik iets mee. De markt biedt stomerijen een kans om de diensten uit te breiden én een nieuw type klant aan te trekken. Dat moet ook wel, want traditionele kledingstukken zoals pakken worden steeds minder gedragen. Dat is onder andere het gevolg van de coronaperiode: meer mensen werken vanuit huis. Wel dragen ze volgens Wennekes nog graag een overhemd met een mooie sneaker op de Zuidas. Hier ziet hij een kans: "Het is heel normaal om je kleding te wassen. Waarom niet je schoenen? Daar zweet je ook in.” En dus is hij ervan overtuigd: als je 1% van de mensen kunt overtuigen om hun sneakers te laten reinigen, dan heb je een interessant plaatje voor je. “Het is zomaar een toevoeging aan je omzet. Bij ons is dat...

Steeds meer stomerijeigenaren zetten de deur open voor een vernieuwd aanbod. De traditionele stomerij, die voornamelijk kostuums en formele kleding reinigde, maakt plaats voor een modern bedrijf dat diensten aanbiedt om een nieuwe doelgroep aan te trekken. “Je moet staan te popelen om inkomsten te creëren, want die komen niet meer door de voordeur zoals vroeger.”

De energietransitie is in volle gang en de druk om fossiele brandstoffen te vervangen door duurzame alternatieven neemt toe. Nederland moet van het gas af. Voor wasserijen en stomerijen betekent dit dat zij op zoek moeten naar alternatieve oplossingen voor hun warmtebehoefte. Warmtepomptechnologie biedt een veelbelovende optie. Dit artikel bespreekt de bevindingen van een recent onderzoek naar de toepasbaarheid van warmtepompen in deze sector en benadrukt de voordelen op korte en lange termijn, evenals de uitdagingen die overwonnen moeten worden. Doel van het onderzoek Het Technologisch Kenniscentrum Textielverzorging (TKT) heeft in opdracht van FTN en NETEX een verkennend onderzoek uitgevoerd naar de mogelijkheden van warmtepomptechnologie in wasserijen en stomerijen. Het doel was om inzicht te krijgen in de technische en economische haalbaarheid, de milieueffecten en de randvoorwaarden voor de implementatie van deze technologie. Algemene informatie over warmtepompen Een warmtepomp werkt door warmte van de ene plaats naar de andere te verplaatsen, vergelijkbaar met hoe een waterpomp water verplaatst. De technologie is al jaren bekend en wordt veelvuldig toegepast in koelkasten en airconditioners. Warmtepompen verschillen van elkaar in efficiëntie. De efficiëntie van een warmtepomp wordt uitgedrukt in de Coefficient Of Performance (COP), die de verhouding aangeeft tussen de energie van de geproduceerde warmte en de verbruikte elektriciteit. Een hogere COP betekent een efficiëntere warmtepomp. Als de gewenste verhoging van de warmtetemperatuur toeneemt (men spreekt van temperatuur-lift) dan daalt de COP. Het gevolg kan zijn dat de toepassing van de warmtepomp economisch niet rendabel is. De technologische ontwikkeling van de warmtepomptechnologie richt zich dan ook vooral op een zo hoog mogelijke COP bij een zo hoog mogelijke temperatuurlift. Toepassing in wasserijen en stomerijen Warmtepompen kunnen technisch gezien al worden ingezet voor gebouwverwarming, warm tapwater en wasprocessen. Echter, voor droog- en finishprocessen zijn de huidige warmtepompen nog niet voldoende ontwikkeld. De verwachting is dat warmtepompen die temperaturen tot 200 °C kunnen bereiken binnen vijf jaar commercieel beschikbaar zullen zijn. Dit biedt kansen om de volledige warmtevraag in wasserijen en stomerijen te dekken en het gebruik van fossiele brandstoffen volledig af te bouwen. Wet- en regelgeving De Nederlandse is afgeleid van Europese wet- en regelgeving en stimuleert het gebruik van energie-efficiënte en hernieuwbare energiebronnen. De Energy Efficiency Directive (EED) en de Renewable Energy Directive (RED) leggen de nadruk op het minimaliseren van de warmtevraag door efficiënte processen en het maximaal benutten van restwarmte. Uit eerder onderzoek van TKT is al gebleken dat groen gas en waterstof geen geschikte alternatieven zijn. Voor wasserijen en stomerijen betekent dit dat elektrificatie, en specifiek warmtepomptechnologie, de voorkeur geniet. Voor wasserijen en stomerijen richt het beleid zich dus volgordelijk op 1) efficiënte processen, 2) benutting restwarmte, 3) elektrificatie van de processen. Elektrificatie kan hierbij direct zijn (een elektrische stoomketel) of indirect (warmtepomp). Belangrijke kanttekening is dat een warmtepomp in principe efficiënter is dan direct elektrische warmte. Maar warmtepompen die 200 °C leveren zijn hoegenaamd (nog) niet commercieel beschikbaar. Warmtepompen voor industriële warmte De beschikbaarheid en toepassing van warmtepompen is afhankelijk van de temperaturen die bereikt kunnen worden. Een...

“Zonder steun redt de branche het niet”Terwijl de roep om duurzame en circulaire oplossingen in de textielindustrie steeds luider wordt, staat de Nederlandse textielrecyclingsector op instorten. Bedrijven die daadwerkelijk met recycling bezig zijn, gaan failliet, of staan op het punt om te bezwijken. Bertram Wevers, general manager van Frankenhuis Textielrecycling, windt er geen doekjes om. “Iedereen heeft het over circulair, maar degenen die het daadwerkelijk doen, zitten veelal in zwaar weer.” Frankenhuis is het grootste bedrijf in Nederland dat textiel op mechanische wijze recyclet. Het haalt vezels uit afgedankt textiel en verwerken deze tot nieuwe grondstoffen. “Met 600 ton textiel per maand zijn we een van de weinigen in Nederland die dit op industriële schaal doen,” legt Bertram uit. “Maar we hebben amper een afzetmarkt. Onze vezels gaan vooral naar de non-woven industrie, zoals voor stoffen in auto’s. Maar zelfs die markt staat onder druk. En dat is niet het enige probleem.”Grote spelers vallen om Hij doelt op het faillissement van textielrecyclers in binnen- en buitenland. De zorgen van Frankenhuis zijn niet ongegrond. “Ik kreeg deze week bericht dat een van de grootste concollega’s in Duitsland failliet is. Ook een Nederlands bedrijf dat zich richtte op chemische recycling van polyester, is omgevallen”, vertelt hij hoorbaar geëmotioneerd. “Het frustreert me mateloos dat er niet meer wordt gehamerd op recycling, terwijl iedereen roept dat we circulair moeten gaan. Als het zo doorgaat, blijft er geen industrie over om mee te beginnen.” Volgens Bertram zijn inzamelaars en sorteerders in Nederland vooral gericht op hergebruik, niet op recycling. “Ja, het hergebruiken van kleding is belangrijk, maar dat is slechts het begin. Wat als je een product niet opnieuw kunt herbruiken?” Recycling is dus een complexer verhaal, vindt hij. “Er wordt zo gehamerd op circulair gebruik van een product, maar dat gaat hier niet op. Als ik een spijkerbroek recycle, blijft er van de lengte van een vezel maar de helft over. Daar kan men geen nieuwe jeans van maken en dus is een tweede ronde hergebruik in een jeans onmogelijk. Stop ik die in de automotive-industrie, dan komt het pas over 15 tot 20 jaar terug in het systeem.”Mooie woorden De kern van het probleem is dat er veel mooie woorden worden gesproken, maar er weinig wordt gedaan. “Iedereen roept wel dat we circulair moeten worden, maar er is amper regelgeving die dit ondersteunt. Grote kledingmerken zeggen dat ze duurzaam bezig zijn, maar gebruiken in de praktijk nauwelijks gerecyclede materialen in hun collecties. Waarom? Omdat ze niet verplicht worden, en de kostprijs simpelweg te hoog zou zijn. Dan kiezen ze liever voor de goedkopere, virgin materialen.” Onzin, vindt hij. Op een shirtje van €20 zou het opnemen van 10% gerecycled vezels nog geen procent van de totaalprijs kosten. Hij vergelijkt het met garment workers in het Midden-Oosten. Als zij twee eurocent per t-shirt meer betaald zouden krijgen, zouden ze een beter bestaan hebben. Maar zelfs dat is in jaren tijd nog niet bereikt. Daarom weet Bertram vrij zeker dat kledingproducenten ook niet vrijwillig...

Op Textielservice.info verschijnen artikelen die eerder ook in het vakblad Textielbeheer verschenen. Wat vonden de lezers in 2023 interessant om te lezen? Aan het einde van het jaar zetten we de artikelen die in 2023 online het meest werden gelezen op een rijtje:

In de afgelopen decennia is gebleken dat consumenten prioriteit gegeven aan vervanging boven reparatie. Dit is goed verklaarbaar, want zodra de wettelijke garantie van een product is verlopen, hebben consumenten weinig prikkels om het gebrekkige artikel te repareren. Om verandering aan te brengen in deze dynamiek heeft de Europese Commissie een Right to Repair-regel aangenomen. Dit maakt het voor consumenten kosteneffectiever om het artikel te repareren in plaats van het te...

Op Textielservice.info verschijnen artikelen die eerder ook in het vakblad Textielbeheer verschenen. Wat vonden de lezers in 2023 interessant om te lezen? Aan het einde van het jaar zetten we de artikelen die in 2023 online het meest werden gelezen op een rijtje:

Begin oktober dit jaar brachten de leden van Dutch Laundry Managers (DLM) een bliksembezoek aan Noord-Macedonië. In dit studieprogramma lag de focus op het bezoeken van ateliers.

In Nederland eindigt ongeveer 305 kiloton textiel per jaar bij het restafval. Om dit tegen te gaan is er sinds 1 juli 2023 het Besluit uitgebreide producentenverantwoordelijkheid Textiel (UPV). Hierdoor zijn producenten niet alleen verantwoordelijk voor het maken van producten, maar ook voor wat er gebeurt met deze spullen als hun klant ze niet meer wil. De UPV zorgt ervoor dat de textielsector zelf het afvalbeheer van haar producten regelt en betaalt. Nederland heeft doelen gesteld voor hergebruik en recycling tot 2030. Zo moedigt de overheid de textielbranche aan om afval te verminderen en steeds meer oud textiel te hergebruiken en recyclen.De uitgebreid producenten-verantwoordelijkheid is niets nieuws. De auto-industrie is bijvoorbeeld sinds 2020 verantwoordelijk voor het afvalbeheer van autobanden. Ook producenten van huishoudelijke apparaten hebben te maken met een UPV. Het afvalbeheer ziet er na de invoering van de UPV Textiel als volgt uit: Producenten maken textiel Importeurs/producenten brengen textiel in de handel Klanten kopen en gebruiken textiel Klanten danken textiel af Textiel wordt ingezameld en gesorteerd Textiel wordt gerecycled of gerepareerd Daarna wordt het product of alleen de grondstoffen hergebruikt en begint het proces opnieuw. Voor wie geldt de UPV Textiel? De UPV Textiel geldt voor bedrijven die textiel voor de Nederlandse markt produceren of importeren en deze als eerste in de handel brengen. Keuze voor de bedrijven: zelf organiseren, of aansluiten bij een collectief Producenten die onder de UPV regeling vallen hebben een keuze te maken: zelf de organisatie van de recycling en hergebruik organiseren of dit overlaten aan een van de PRO’s. Ook de ondernemers in de textielverzorging die textiel op de markt brengen moeten kiezen. Een recente ontwikkeling is dat er drie PRO’s zijn opgericht. Zo zijn er meerdere opties. Optie1: Zelf organiseren Producenten melden zich niet aan bij een PRO. Ze organiseren het bereiken van de doelstellingen zelf en rapporteren zelf aan RVO. Voordeel: men betaalt geen heffingen. Nadeel: men moet zelf het producthergebruik en de recycling organiseren, en dit kunnen aantonen aan de inspectie. Ook is een mogelijk nadeel dat een PRO AVV verklaard wordt. De regels van deze PRO gaan dan gelden. Producenten moeten dan toch de heffingen betalen. Als een producent besluit zelf te rapporteren moet deze jaarlijks vóór 1 augustus een verslag bij RVO indienen. Daarin beschrijft men hoe men de UPV-verplichtingen nakomt en hoeveel producten men het voorgaande kalenderjaar in de handel bracht. De doelstellingen gelden pas per 2025. Daarom hoeven producenten in de verslagen in de jaren 2024 en 2025 (over 2023 en 2024) minder te rapporteren dan in de jaren daarna. Men hoeft de eerste jaren alleen verslag te doen van het type en de hoeveelheid in de handel gebrachte textielproducten. In het verslag in 2026 (over het jaar 2025) zal daar meer bijkomen, zoals de resultaten van de doelstellingen.   Optie 2: Aansluiten bij een producentenorganisatie (PRO) Producenten sluiten zich aan bij een van de producentenorganisaties. Hierbij geeft men jaarlijks aan de PRO door hoeveel gewicht textiel men verwacht op de markt te brengen. Een jaar...

Het was een druk en belangrijk jaar voor ETSA (European Textile Services Association). Onlangs kwamen de leden van de raad bijeen in Brussel om de prioriteiten voor 2025 vast te stellen. Met de recente verkiezingen voor het Europees Parlement en de aankondiging van de eerste Europese Commissie die binnenkort van start gaat, is het nu tijd om vooruit te kijken. Elena Lai, secretaris-generaal van ETSA vertelt: “Er liggen genoeg plannen op tafel.”Een van de grootste hoogtepunten van 2024 was de lancering van het nieuwe ETSA-manifest. "Het manifesto zet een gedurfde agenda voor Europa en daarbuiten," vertelt Elena Lai. "We hebben dit manifesto gelanceerd in aanloop naar de Europese verkiezingen en willen hiermee duidelijk maken hoe essentieel de textielservice-industrie is voor een duurzame, vaardige en energie-efficiënte Europese economie." De leden van ETSA komen net terug uit Brussel. Daar werd de ETSA-leveranciersbijeenkomst georganiseerd. Een belangrijke mijlpaal, als je het Elena vraagt. Deze bijeenkomst, die voorafging aan de ETSA-raadvergadering, bracht de belangrijkste leveranciers van de textielservice-industrie samen om de prioriteiten voor het volgende jaar te bespreken. "Het was een inspirerende sessie," vertelt ze. "We hebben gesproken over de uitdagingen die op ons afkomen en gezamenlijk plannen gemaakt voor de toekomst." PFAS Eén van die uitdagingen is de PFAS-wetgeving. PFAS, ook wel bekend als "forever chemicals", worden veel gebruikt in beschermende kleding, zoals brandweerpakken. Deze stoffen zijn essentieel voor bescherming tegen gevaarlijke chemicaliën, maar hebben ook een schadelijke impact op het milieu en de gezondheid. "Met ons lobbywerk pleiten we voor een voorlopige uitzonderingsperiode van 12 jaar voor het gebruik van PFAS in persoonlijke beschermende kleding," legt Elena uit. Tot er veilige alternatieven zijn, blijft deze uitzondering noodzakelijk om de veiligheid van Europese burgers te waarborgen. Samenwerking Volgens Elena is een van de grootste sterke punten van ETSA het brede netwerk van partners, dat bestaat uit grote wasserijen, leveranciers en nationale verenigingen. "Deze samenwerking stelt ons in staat om grote kwesties op Europees niveau aan te pakken," zegt Elena. "We maken gebruik van elkaars expertise en ontwikkelen gezamenlijk oplossingen om de sector vooruit te helpen." In 2024 heeft ETSA zich dan ook sterk ingezet voor belangenbehartiging en lobbywerk in Brussel. "Het is cruciaal dat de stem van de textielservice-industrie gehoord wordt bij beleidsmakers. We blijven aanwezig bij de juiste werkgroepen en commissies, zodat we invloed kunnen uitoefenen op beleid dat onze industrie raakt," legt Elena uit. Dit belang van samenwerking wordt ook in het manifesto benadrukt, dat oproept tot samenwerking tussen Europese overheden en de textielsector om een duurzame en inclusieve toekomst te creëren. Circulaire economie centraal Duurzaamheid stond in 2024 centraal bij ETSA. "Onze sector is van nature erg circulair," zegt Elena trots. "We willen dat volgend jaar verder versterken en zichtbaar maken voor andere branches." Het manifesto onderstreept dat de textielservicesector met innovatieve recyclingtechnieken en duurzame praktijken een belangrijke bijdrage levert aan de Europese groene transitie. "We willen dat onze sector een voorbeeld is voor anderen en blijven daarom inzetten op energie-efficiëntie, minder chemisch gebruik en waterbesparing." In 2024 werd de...